ความวิตกกังวล

นอกเหนือจากการสร้างความวิตกกังวลในหนูที่กินแอสปาร์แตมแล้ว ผลกระทบยังขยายไปถึงสองชั่วอายุคนจากตัวผู้ที่สัมผัสกับสารให้ความหวาน การศึกษาได้รับการตีพิมพ์ในรายงานการประชุมของ National Academy of Sciences "สิ่งที่การศึกษานี้กำลังแสดงให้เห็นคือเราต้องมองย้อนกลับไปที่ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เพราะสิ่งที่เราเห็นในวันนี้ไม่ใช่แค่สิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันเท่านั้น แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 2 ชั่วอายุคนมาแล้วและอาจจะนานกว่านั้น" Pradeep Bhide ผู้ร่วมเขียนหนังสือ The Jim กล่าว และ Betty Ann Rodgers ประธานนักวิชาการด้านประสาทพัฒนาการดีเด่นในภาควิชาวิทยาศาสตร์ชีวการแพทย์ ส่วนหนึ่งมาจากการศึกษาวิจัยก่อนหน้านี้จาก Bhide Lab เกี่ยวกับผลการเปลี่ยนแปลงของนิโคตินในหนู การวิจัยแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวหรือ epigenetic ในเซลล์สเปิร์มของหนู ซึ่งแตกต่างจากการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม (การกลายพันธุ์) การเปลี่ยนแปลงของ epigenetic สามารถย้อนกลับได้และไม่เปลี่ยนลำดับดีเอ็นเอ อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถเปลี่ยนวิธีที่ร่างกายอ่านลำดับดีเอ็นเอได้ "เรากำลังดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบของนิโคตินในแบบจำลองประเภทเดียวกัน" Bhide กล่าว “พ่อสูบบุหรี่ เกิดอะไรขึ้นกับลูก” สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา (FDA) อนุมัติให้แอสปาร์แตมเป็นสารให้ความหวานในปี 1981 ในปัจจุบัน มีการผลิตเกือบ 5,000 เมตริกตันในแต่ละปี เมื่อบริโภคเข้าไป แอสปาร์แตมจะกลายเป็นกรดแอสปาร์ติก ฟีนิลอะลานีน และเมทานอล ซึ่งทั้งหมดนี้มีผลอย่างมากต่อระบบประสาทส่วนกลาง นำโดยผู้สมัครระดับปริญญาเอก Sara Jones การศึกษาเกี่ยวข้องกับการให้หนูดื่มน้ำที่มีสารให้ความหวานประมาณ 15% ของปริมาณสูงสุดของมนุษย์ต่อวันที่ FDA อนุมัติ ปริมาณเทียบเท่ากับไดเอทโซดาขนาด 8 ออนซ์ 6-8 กระป๋องต่อวันสำหรับมนุษย์ ต่อเนื่องเป็นเวลา 12 สัปดาห์ในการศึกษาที่กินระยะเวลา 4 ปี พฤติกรรมที่คล้าย ความวิตกกังวล ที่เด่นชัดนั้นถูกสังเกตพบในหนูทดลองผ่านการทดสอบเขาวงกตที่หลากหลายในหลายชั่วอายุคนจากตัวผู้ที่สัมผัสแอสปาร์แตม “มันเป็นลักษณะที่คล้ายความวิตกกังวลอย่างมาก ซึ่งฉันไม่คิดว่าจะมีพวกเราคนใดคาดคิดว่าจะได้เห็น” โจนส์กล่าว "มันเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง โดยปกติแล้วคุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย" เมื่อได้รับ diazepam ซึ่งเป็นยาที่ใช้รักษาโรควิตกกังวลในมนุษย์ หนูทุกรุ่นหยุดแสดงพฤติกรรมวิตกกังวล นักวิจัยกำลังวางแผนเผยแพร่เพิ่มเติมจากการศึกษานี้โดยเน้นไปที่ผลกระทบของสารให้ความหวานในหน่วยความจำ การวิจัยในอนาคตจะระบุกลไกระดับโมเลกุลที่มีอิทธิพลต่อการส่งผ่านผลของสารให้ความหวานข้ามรุ่น